Úr aðfangabók:
Höggstokkur sá er þau Friðrik Sigurðsson og Agnes Magnúsdóttir voru hálshöggvin á 12. jan. 1) 1830 af Guðmundi Ketilssyni, bróður Nathans þess er þau höfðu myrt. - Aftakan fór fram í Vatnsdalshólum í Húnavatnssýslu og lá höggstokkurinn þar síðan til þess er hann var sendur hingað suður af Árna Árnasyni frá Höfðahólum. - Hann er eikardrumbur, hefur verið röng í skipi, er 125 cm. að l., 20-22 að br. og 23,8 að h. um miðju, en 21,2 og 22,2 úti við endana. Nokkurn veginn ferstrendur, en brúnir þær, er upp hafa snúið, hafa verið höggnar af og skarð hefur verið höggvið í fyrir hökunni, svo að br. undir hálsinum er um 8 cm., en skarðið er hálfkringlumyndað, um 9,5 cm. að vídd yzt, myndað svo sem sú hliðin hafi átt að snúa upp, sem virðist hafa snúið fram. - Við aftökuna var höggstokkurinn klæddur rauðu klæði.  Hún var framkvæmd með böðulsöxi nýrri, er til þess var fengin; er nú blaðið af henni nr. 6320 í safninu; hefur hún ekki verið notuð til aftöku síðan, því að þessar eru hinar síðustu hjer á landi. -  Í þá hlið höggstokksins, er virðist hafa snúið upp við aftökuna, eru 2 stórar rifur og 1 lítil í milli. Sagt er að Guðmundur hafi höggvið af svo miklu afli að öxin hafi gengið nokkuð ofan í stokkinn; má vera að smárifan í miðju sje far eptir öxina, en í þeirri rifunni, sem næst er hökuskarðinu virðist jafnvel votta fyrir axarfari, miklu dýpra; sje það sönn sögn, að verið hafi tveggja manna tak að ná öxinni aptur úr stokknum hlýtur hún að hafa sokkið hjer í hann þá, en það var við fyrri aftökuna, Friðriks; hið smærra öxarfarið, ef það er svo, kann þá að vera eptir hina síðari.  - Í sögu Natans Ketilssonar og Skáld-Rósu eptir Brynj. Jónsson, Rvík 1912, má nú lesa um alt þetta mál og aðdragandann að því, en frá aftökunum er sagt á bls. 120 o.s.frv.  Er þar sagt að öxin og höggstokkurinn hafi verið fengin frá Kaupmannahöfn.

1) Svo Ísl. árb. (Esp.) en 12. febr. Br. J. í Natans sögu, bls. 120.

Úr Gersemar og þarfaþing:  (Texti eftir Árna Björnsson)
Undir höggstokkinn var hlaðinn grjótbálkur og í kringum hann var grindverk með hliði.  „Utan þess stóð Björn Blöndal sýslumaður í embættisbúningi og hálft annað hundrað bænda í þrefaldri röð að boði hans.  Innan hliðsins stóð böðullinn og tveir aðstoðarmenn sem kallaðir voru „rakkaraknekt“.  Þeir áttu meðal annars að þrífa höggstokkinn og bálkinn milli atriða.  Tólf metra frá bálkinum var nýtekin tvíbreið gröf og tvær líkkistur hjá.  ...  Prestar fylgdu hinum dæmdu upp að höggstokknum og báðu fyrir þeim.  Eftir aftökuna hreinsuðu „rakkaraknektin“ til á bálkinum, grófu líkin og settu höfuðin á stengur sem voru yddaðar í þann endann sem rekinn var upp í strjúpann.  Stengurnar voru festar hvor sínum megin við bálkinn og andlitin látin snúa móti alfaraleið.“
(Sett inn af Sigrúnu Blöndal, 24.8. 2010)